Koorts bij je baby

Wat is koorts?

We spreken van koorts als de lichaamstemperatuur van je kindje boven de 38˚C is. Koorts op zich is niet iets om je direct zorgen over te maken. Het betekent dat het lichaam van je baby iets aan het bestrijden is, een ziekteverwekker. Vaak zal dit een onschuldig virus of een kinderziekte zijn.

Het oplopen van de lichaamstemperatuur is een natuurlijke afweerreactie van het lichaam en helpt bij het bestrijden van de ziekteverwekker. Veel virussen en bacteriën kunnen niet goed tegen de hoge temperatuur.

Temperatuur meten bij je baby

Wanneer je het gevoel hebt dat je kindje koorts heeft, is het verstandig om zijn temperatuur op te nemen. De meest betrouwbare manier om dit te doen is rectaal. Door een beetje vaseline op het puntje van de thermometer te smeren, wordt het iets minder onprettig.

Onder de tong en onder de oksel zijn veel minder betrouwbare manieren. Bij wat oudere kinderen is een oorthermometer een goed alternatief, al is dit ook minder nauwkeurig dan via de anus.

Wat kan je zelf doen?

Als je kindje koorts heeft zijn er een aantal dingen waar je op kan letten. Ten eerste, zorg dat hij niet te warm gekleed is. Je baby moet zijn warmte kwijt kunnen. Ook rust is goed voor hem en helpt hem sneller weer beter te worden.

Baby’s met koorts drogen snel uit. Daarom is het belangrijk er extra op te letten dat je kleine voldoende vocht binnenkrijgt. Als je borstvoeding geeft leg hem dan wat vaker aan en let erop dat hij goed drinkt.

Wanneer naar de dokter?

Baby’s jonger dan 3 maanden met koorts horen altijd door een arts beoordeeld te worden. Omdat het bij zulke jonge kindjes vaak onduidelijk is wat er aan de hand is en het mogelijk gevaarlijk kan zijn, zal de huisarts vaak de hulp inroepen van een kinderarts.

Is je baby ouder dan 3 maanden en houdt de koorts meer dan 3 dagen aan dan is dat ook een reden om contact op te nemen met de huisarts.

Naast koorts zijn er andere klachten waar je kindje last van kan hebben, zoals: vermoeidheid, verkoudheid, misselijkheid en huilerig zijn. Dit hoort bij het virus wat hij aan het bestrijden is en kan geen kwaad.

Een aantal signalen die je baby kan vertonen geeft echter wel reden tot zorgen. Er kan dan een ernstigere infectie spelen. Neem contact op met de huisarts bij:

• Braken en diarree
• Als je kindje suf is of niet goed wakker te krijgen is
• Ontroostbaar of kreunend huilen
• Benauwdheid of anders gaan ademen, bijvoorbeeld heel snel of juist korte periodes niet ademen
• Een bleke grauwe of gemarmerde huid
• Het krijgen van vlekjes of huidbloedinkjes tijdens de koorts
• Snel steeds zieker worden
• Veel minder drinken (minder dan de helft van normaal)
• Een koortsstuip
• Een nieuwe hoge koortspiek na een paar koortsvrije dagen

Koortsstuipen: wat te doen?

Sommige kinderen tussen de 6 maanden en vijf jaar krijgen een koortsstuip tijdens een periode van koorts. Dit ziet er heel eng uit en lijkt op een epileptische aanval.

Je kindje maakt schokkende en trekkende bewegingen met de armen en benen en raakt even buiten bewustzijn. Het duurt meestal maximaal 15 minuten en daarna is je kindje nog een uurtje suf. Van zo’n koortsstuip kan je erg schrikken. Begrijpelijk, maar gelukkig kan het zelden echt kwaad.

Mocht het gebeuren probeer dan kalm te blijven en leg je kindje op de buik of op de zij met zijn hoofdje omlaag. Zo kan hij goed blijven ademen. Bel voor de zekerheid de huisarts.

Medicijnen bij koorts

In principe hoef je koorts niet te lijf te gaan met medicijnen. Het gaat vanzelf weer over. Als je kindje veel last heeft, kan je hem vanaf 3 maanden een paracetamol zetpil geven. Lees wel goed de bijsluiter en geef de juiste doseringen. Geef geen aspirine, dit kan bij jonge kinderen erg schadelijk zijn.

Veel mensen denken dat bij een infectie met flinke koorts een antibioticakuur nodig is. Vaak is de veroorzaker echter een virus en daar helpen antibiotica niet tegen. Bovendien is het lichaam van je kleine vaak sterk genoeg om zelf de ziekteverwekker te overwinnen. Daar wordt hij ook sterker van.

Bij de eerder genoemde alarmsignalen kan er wel sprake zijn van een ziekte die behandeld moet worden met antibiotica. Je huisarts of kinderarts zal je dit dan uitleggen. Maar hopelijk komt het nooit zo ver en komt je kindje er iedere keer gewoon zelf bovenop.