Vaginale afscheiding tijdens de zwangerschap

Normale afscheiding is vloeibaar, slijmerig, doorzichtig wit en ruikt niet sterk. Dit is tijdens de zwangerschap niet anders, je hebt alleen (veel) meer afscheiding, Deze is meestal wat wateriger. Afwijkende afscheiding kan worden veroorzaakt door bloedverlies, een infectie of een soa.

Wat is vaginale afscheiding?

De baarmoederhals en wand van de vagina maken vocht en slijm. Dit komt af en toe door de vagina naar buiten. De afscheiding beschermt je vagina tegen ziektekiemen en heeft een reinigende werking. Het verschilt per vrouw hoeveel afscheiding wordt geproduceerd. Vaginale afscheiding wordt ook wel witte vloed genoemd.

Afscheiding na de bevruchting

Niet lang na de bevruchting kan je al merken dat de hoeveelheid afscheiding toeneemt. Bij de innesteling van de bevruchte eicel in je baarmoederwand kan je wat bloed verliezen. Hierdoor kan de afscheiding tijdelijk wat meer roze of bruin van kleur zijn. Dit is dan één van de eerste symptomen van een zwangerschap.

Download onze app - Z

#1 Zwangerschaps- en baby app - Z

Afscheiding tijdens de zwangerschap: veel en waterig

De meeste vrouwen hebben (veel) meer afscheiding tijdens de zwangerschap. De afscheiding wordt meestal ook iets dunner en wateriger. Hoe langer je zwanger bent, hoe meer afscheiding je normaal gesproken hebt en hoe wateriger deze is. Dit is heel natuurlijk en dus niks om je zorgen over te maken.

De grotere hoeveelheid afscheiding tijdens je zwangerschap wordt vooral veroorzaakt door een verhoogde oestrogeenproductie. Dit zorgt ervoor dat er meer bloed naar je bekkengebied stroomt, wat je slijmvliezen stimuleert. De vaginale afscheiding biedt het geboortekanaal bescherming tegen mogelijke infecties.

Vruchtwater of afscheiding

Aan het eind van je zwangerschap kan je behoorlijk veel en waterige afscheiding hebben, terwijl je dan ook moet letten op mogelijk vruchtwater verlies. Het kan dan lastig zijn om te herkennen of je te maken hebt met vruchtwater of afscheiding. De belangrijkste verschillen zijn:

  • Vruchtwater is helder en kleurloos zoals gewoon water. Soms met witte vlokken erin. Afscheiding kan behoorlijk waterig zijn, maar blijft altijd een beetje wittig.
  • Vruchtwater ruikt zoet. Afscheiding ruikt niet sterk en duidelijk niet zoet.
  • Vruchtwater is niet plakkerig. Hoewel de afscheiding dunner kan zijn dan normaal, blijft deze een beetje slijmerig.

Omgaan met veel vaginale afscheiding

Hoewel meer vaginale afscheiding normaal is, ervaren veel vrouwen het toch als onprettig. Helaas kan je de afscheiding niet verminderen.

Gebruik geen tampons om de afscheiding te absorberen. Draag als het niet nodig is ook geen inlegkruisjes of maandverband. Deze zorgen namelijk voor een broeierig klimaat en dit vergroot de kans op een vaginale infectie. Hetzelfde geldt voor synthetisch ondergoed. Draag daarom bij voorkeur katoenen ondergoed.

Je kan de neiging hebben de afscheiding weg te wassen. Wees daar voorzichtig mee. Was je vagina alleen met water, gebruik liever geen (vaginale) zeep. Dit kan de balans in je vagina verstoren en het risico op een infectie vergroten.

Afwijkende afscheiding

Vaginale afscheiding is normaal gesproken wittig van kleur, doorzichtig, vloeibaar, slijmerig en ruikt niet sterk. Het is mogelijk dat jouw afscheiding een andere kleur of structuur heeft of vies ruikt. Bespreek dit dan altijd met je huisarts of verloskundige.

Je bent tijdens de zwangerschap kwetsbaarder voor vaginale infecties. Dit is dan ook een veel voorkomende oorzaak van afwijkende afscheiding. Een andere verklaring kan een seksueel overdraagbare aandoening (soa) zijn.

Dit zijn de meest voorkomende afwijkende soorten afscheiding en mogelijke verklaringen:

Witte, brokkelige afscheiding

Als je afscheiding wit en brokkelig is, heb je waarschijnlijk een vaginale schimmelinfectie. Andere symptomen hiervan zijn jeuk en een brandende pijn rond je vagina. Je kan ook pijn bij het plassen en tijdens seks hebben. Tot slot kan je vagina er rood en ontstoken uitzien.

Bruine afscheiding

Bruine afscheiding is meestal onschuldig en wordt vaak veroorzaakt door een kleine hoeveelheid bloed in je afscheiding. Dit kan onder andere door de innestelingsbloeding komen. Lichtbruine afscheiding verdwijnt meestal binnen een paar dagen vanzelf. Donkerbruine afscheiding kan vervelender zijn. Neem contact op met je huisarts als de bruine afscheiding niet na een paar dagen is verdwenen of gepaard gaat met andere klachten.

Gele afscheiding

Als normale afscheiding opdroogt, kan het wat gelig worden en een beetje zuur gaan ruiken. Tijdens de zwangerschap kan je afscheiding ook iets geler zijn. Als deze verder niet stinkt en niet gepaard gaat met andere klachten, is er waarschijnlijk niks aan de hand. Is de afscheiding echt geel, dan is dit vaak het gevolg van een ontsteking of soa. Als je vermoedt dat dit het geval is, neem dan contact op met je huisarts.

Groene afscheiding

Afscheiding hoort niet groen te zijn. Dit wordt bijna altijd veroorzaakt door een ontsteking of soa. Bespreek dit daarom met je huisarts.

Roze afscheiding

In de meeste gevallen is roze afscheiding een normaal verschijnsel. De kleur wordt vaak veroorzaakt doordat er een beetje bloed bij de afscheiding zit. Buiten de zwangerschap gebeurt dit vaak rond de menstruatie. Tijdens de zwangerschap kan roze afscheiding het gevolg zijn van de innestelingsbloeding. Als de afscheiding langere tijd roze is of samengaat met klachten, is het verstandig contact met je huisarts op te nemen.

Stinkende afscheiding

Het is normaal dat afscheiding licht ruikt. Als je afscheiding opdroogt kan het wat zurig ruiken. Als de afscheiding echt stinkt, is dit meestal het gevolg van een infectie of soa. Als je vermoedt dat dit het geval is, neem dan contact op met je huisarts.

Dikke afscheiding

Je afscheiding hoort vloeibaar te zijn en tijdens de zwangerschap eerder waterig en dunner te worden. Als je merkt dat je afscheiding dikker wordt, is het daarom goed om contact op te nemen met je huisarts.

Bloed bij afscheiding

Veel vrouwen verliezen een kleine hoeveelheid bloed tijdens de zwangerschap. Vaak is dit onschuldig. Toch kan het ook een teken zijn van iets ernstigs. Daarom is het bij bloedverlies altijd verstandig om contact op te nemen met je huisarts.